De Hoge Venen, een klassieke bestemming voor elke Belg die snel de natuur wilt intrekken. Door alle seizoen heen biedt de Hoge Venen een alles-in-één outdoor pakket; van langlaufen, skiën, raften, kanovaren, tot wandelen en fietsen, er is voor ieder wat wils. Ontelbare wandelpaden, trails, heuvels en bossen maken dit een zeer gevarieerd natuurgebied.
De Hoge Venen was de bestemming bij uitstek voor een weekendje ‘Ardennen’ met mijn familie. Een paar jaar geleden herontdekte ik de regio met een winterwandeling door Noir Flohay en met een 2-daagse trektocht langs de Warche. Maar de streek heeft nog veel in petto want dit weekend keer ik er terug voor een 2-daagse bivaktocht. Samen met mijn trouwe wandelcompagnon Jonas trekken we op avontuur door het Hertogenwoud voor eerste ervaring paalkamperen in Belgïe.
Dag 1: naar bivak ‘La Gileppe’
We starten aan Naturzentrum House Ternell waar we de auto achterlaten. Om 10u is het er nog rustig en vinden er gemakkelijk plaats.
We starten met een licht afdalend bospad, ideaal om er rustig in te komen … Na een dikke kilometer zijn de benen goed losgeschud en opgewarmd. De paden worden smaller en de hoogtemeters komen er bij… Een technischer bospad langs de ‘Hill’ beek warmt ons snel op tijdens deze nog frisse ochtend. Het pad loopt over tot een breder grindpad waar we met een snel tempo kunnen doorwandelen. We volgen overwegend brede en uitgestrekte grindpaden, kenmerkend voor de Hoge Venen. De paden lijken soms wel oneindig door te lopen.
We komen rond km 14 een eerste bivakzone tegen ‘La Bergerie‘ (een goede optie indien je de eerste dag wenst in te korten). Voor ons kan er nog een 4-tal kilometer bij tot de volgende bivakplaats. Het laatste stuk wandelt vlot. Er is een slechts een klein stuk waar we door een wild bospad moeten wandelen en vertrouwen even de GPS om de juiste richting aan te houden. De rest wandelt zeer vlot met overheersend licht afdalende paden.
Het is 15u en we zijn reeds aan de bivakzone ‘La Gilleppe‘, onze eindbestemming voor vandaag. Het is er al redelijk druk. We hebben het gevoel dat we arriveren op een Center Parks, grote families en grote groepen hebben zich geïnstalleerd voor het hele weekend alsof ze op kampeervakantie zijn. We vinden niet meteen een rustige plek om onze tent op te zetten. We vrezen voor een luidruchtige nacht en twijfelen om even verder te wandelen en te wildkamperen in alle rust. We wandelen toch nog even door de bivakzone en vinden op het einde een plekje die ons van mening doet veranderen. Wat afgelegen van de drukke ingang, vinden we een charmant hoekje dichtbij de beek, en er is ook een vuurplaats om er een gezellige avond van te maken!
We hebben nu alles om de dag mooi af te sluiten! Met een pasta pesto en een paar pintjes rond een knetterend kampvuur zetten we de kers op te taart!
Dag 2: Lac de la Gileppe & GR573
We staan op met een frisse ochtendlucht. Met kleine oogjes ontbijten we rond het nog smeulend kampvuur. Een warme koffie brengt ons terug op temperatuur, helemaal klaar voor onze tweede en laatste wandeldag door het Hertogenwald!
Na 10 min. wandelen passeren we Lac de la Gilleppe, een artificieel meer aangelegd in 1878 om de bloeiende textiel industrie van Verviers te voorzien aan water. We stoppen er even om te genieten van het open zicht op het stuwmeer. We wandelen vervolgens nog even langs het meer om dan rechts af te slaan in een klimmend en iets technischer bospad.
De benen zijn goed opgewarmd en we kunnen terug stevig doorwandelen. Onderweg worden we voorbijgestoken door een wandelaar met een zwaar geladen rugzak. We zijn onder de indruk van zijn tempo en proberen hem bij te benen. We slagen er in om dicht achter hem te blijven en geraken na een tijdje met hem aan de praat. Hij vertelt ons dat hij paramilitair is en een weekendje doorbrengt in de Ardennen met een groepje kansarme jongeren. Hij maakt gebruik van deze gelegenheid om zijn rugzak over te laden met een extra kampeermateriaal als persoonlijke training. We zijn onder de indruk. Na een tweetal kilometer scheiden onze wegen zich en krijgen we een stevige hand als groet.
De ‘Hill’ beek die we gisteren even volgden bij de start van de wandeling komen we nu terug tegen. Het einde is in zicht! We volgen de kronkels van de beek via prachtige wandelpaden van de GR573. We sluiten op deze manier de lus af tot aan Haus Ternell waar we met een appeltaart en een koffie terug bijtanken voor een volgende weekend adventure! 😀
Deze wandeltocht is een aanrader voor iedereen die graag wandelt én wilt kennismaken met (paal)kamperen. De hoogtemeters zijn redelijk beperkt en de paden zijn niet al té technisch. Ideaal om goed door te wandelen en te genieten van een een lange avond rond een gezellig kampvuur!
